मनोज गजुरेल, कलाकार एउटी युवतीसँग मेरो आँखा जुधिरहन्थ्यो । बैंशालु बेला न पर्यो, मैले त्यो आँखा जुधाइमा एक प्रकारको प्रेम पाएँ । त्यो हेराइलाई एक प्रकारको आकर्षण, आह्वानको रुपमा बुझेेँ । यो ०५१ सालतिरको हो । पुतलीसडकमा मेरो दाजुको पत्रिका पसल थियो । मैले पसल हेर्थें । पसलपारि एउटा कम्युनिकेसन थियो, जहाँ उनी काम गर्थिन् । हाम्रो
नेपाल१२३.com | ANTV मा बाँकी पढौं: मेरी श्रीमती : जैसीकी छोरी भनेर २० वर्षसम्म घरमा भित्रिन पा इनन्.
No comments:
Post a Comment